Duits architect en kunsthistoricus (Hamburg 29 Nov. 1803 - Rome 15 Mei 1879) werd, na een studie in de rechten en later archaeologie en architectuur, in 1834 professor in de bouwkunde aan de Academie in Dresden. Hij bouwde daar de Opera, de Synagoge (1840) en begon het monumentale museum, dat hij door politieke moeilijkheden echter niet kon voltooien.
In 1851 was hij in Londen betrokken bij de hervorming op kunstnijverheidsgebied en bij de aanleg van het South Kensington Museum.Hij schreef toen het werk Der Stil in den technischen und tektonischen Künsten (2 Bde 1860-’63, 2de dr. 79) waarin hij kunst uitsluitend verklaart uit materiaal, techniek en doel. Van 1855-’71 was hij professor in Zürich, waar hij het Polytechnicum, de Sterrenwacht en het stadhuis bouwde. Sedert 1871 was hij in Wenen bezig met verbouwingen van de Hofburg, het Hofmuseum en het Burgtheater. De laatste jaren woonde hij in Italië.
Bibl.: Bemerkungen über bemalte Arch. und Plastik bei den Alten (1834); Über die vier Elemente der Baukunst (1851); Bauten, Entwürfe und Skizzen (1881); Kleine Schriften (1884).
Lit.: Hans Semper, G. S. (1880); Lippsius, G. S. und seine Bedeutung als Arch. (1880); J. Gantner, Revision der Kunstgesch. mit einem Anhang über S. und Le Corbusier (1932); E. Stockmeyer, G. S.’s Kunsttheorie, diss. Zürich (1939).
