(Skylla), volgens Homerus een wangedrocht, met schelle, blaffende stem, 12 voorpoten en 6 afzichtelijke hoofden met 3 rijen scherpe tanden, dat aan het zeestrand, tegenover de Charybdis, in een donker hol, op buit loerde. Toen Odysseus voorbijzeilde, verslond zij 6 van diens makkers.
Men zocht haar verblijfplaats later in de Straat van Messina; een plaatsje aan de Westcalabrische kust nabij de zeestraat draagt inderdaad tegenwoordig de naam Scilla. „Van Scylla in Charybdis geraken” zegt men wel voor „van de regen in de drop komen”.Een andere Scylla was de dochter van Nisos, koning van Megara; deze was onsterfelijk zolang een purperen lok op zijn hoofd ongeschonden bleef. Scylla sneed deze echter af uit liefde voor Minos, koning van Kreta, toen hij Megara belegerde. Nisos stierf en Megara werd veroverd, doch Minos bond Scylla aan zijn schip en liet haar zo meesleuren. Zij werd toen in een vogel veranderd.
