Scilla L. of sterhyacint is een plantengeslacht van de familie der Liliaceeën, waarin opgenomen het geslacht Endymion, wilde hyacint. Ze komen o.a. voor in Midden-, West-, Zuid- en Oost-Europa, vooral langs de Middellandse-Zeekust.
Ze bloeien met arm- tot veelbloemige trosjes met kortgesteelde meestal klokvormige bloempjes, blauw, rose tot lilakleurig dan wel zuiver wit. De meeste bloeien vroeg (Mrt, Apr.), w.o. de bekende Sc. sibirica Andr. en Sc. bifolia L., andere laat (Mei, Juni), w.o. Sc. hispanica Mill. (Endymion campanulata Parl) en Sc. non scripta Hoffmgg. et Lk. (Endymion nutans Dum), welke ook in Nederland in het W. in de duinen en bossen wordt aangetroffen. Weer andere bloeien in de herfst, w.o. Sc. autumnalis L. Van verscheidene bestaan vele tuinvormen.
Niet alle Scilla’s zijn hier winterhard, w.o. de in Mei, Juni bloeiende Sc. peruviana L.
De zeeui, Urginea maritima Bak. wordt meestal Sc. maritima L. genoemd. Dit bolgewas komt voor in Zuid-Europa en in de Franse, Atlantische kuststreken. Het bloeit Juli, Aug., waarna de bladeren verschijnen. De bollen bevatten een voor ratten en muizen zwaar vergif: scillitine.
