Zwitsers geleerde: medicus, natuurkenner, wiskundige, palaeontoloog, geodeet, geograaf, historicus, muntenkenner, theoloog en philoloog (Zürich 2 Aug. 1672 - 23 Mei 1733), studeerde te Neurenberg, Utrecht (promotie 1694) en Altdorf, werd weeshuisdokter in Zürich, in 1695 bewaarder van de „Kunstkammer” aldaar. Hij verzamelde veel Zwitsers materiaal en maakte 1702-1711 zijn beroemde Alpenreizen.
In 1710 prof. math. aan het „Carolinum”, in 1733 stadsdokter, koorheer aan het „Carolinum” en hoogleraar in de physica. Hij liet meteorologische waarnemingen doen o.a. op de Gotthard, bestudeerde de gletsjers en de geschiedenis van Zwitserland. Beroemd is zijn beschrijving van een fossiele reuzensalamander (Andrias scheuchzeri Cuvier), die hij beschouwde als het skelet van een mens van voor de zondvloed. Dit skelet uit miocene zoetwatermergels van Oeningen aan het Bodenmeer is nu in Teylers Museum te Haarlem.Bibl.: Naturgeschichten des Schweizerlandes (1706-’08); Bildnisse verschiedener Fische und dero Theilen welche in der Sintfluth zu Grund gegangen (1708); Herbarium diluvianum (1709); Naturgeschichte des Schweizerlandes incl. Helvetiae Stoicheiographia (1716-’18).
Lit.: R. Wolf, Biographien z. Kulturgesch. d. Schweiz I (Zürich 1858); R. Steiger, J. J.
S. I Werdezeit (Zürich 1927); Idem, Verz. d. wissensch. Nachlasses v. J. J. S., in: Vierteljahrsschrift d.
Naturf. Ges. in Zürich 1933; E. Fueter, J. J. S., in: Grosse Schweizer Forscher (Zürich 1939), p. 94 m. portr.
