Duits dierkundige (Röseningken, Oost-Pruisen, 19 Sept. 1871 - Hamburg 22 Juni 1906), werd in 1894 assistent van F. E.
Schulze aan het zoölogisch instituut. Hij ondernam met Römer een expeditie naar Spitsbergen en wijdde zich sinds 1892 eerst alleen, sedert 1896 samen met Siedlecki, aan het onderzoek van de Protozoa. In 1900 werd hij belast met de oprichting en leiding van een instituut voor de kennis der Protozoa in Lichterfelde. Vooral de verwekkers van malaria en dysenterie werden door hem bestudeerd; hij ontdekte de generatiewisseling bij Trypanosoma en Spirochaeta en in 1905 vond hij als oorzaak van de syphilis Spirochaeta pallida. In 1906 vertrok hij als leider van de protozoën-afdeling voor de bestudering van ziekten op schepen en in de tropen naar Hamburg. In 1902 stichtte hij het Archiv für Protistenkunde en in 1906 de Freie Vereinigung für Mikrobiologie. Door experimenten op zichzelf onderzocht hij de gevaarlijke darmcatarrhverwekker, Amoeba hystolitica, die ook zijn dood veroorzaakte.Bibl.: bewerking v. d. Rhizopoda voor: Deutsch Ost-Afrika (1898); bew. v. d. Heliozoa voor: Das Tierreich (1896); Gesammelte Arbeiten (1911).
Lit.: F. Doflein, Allgem. Zeitung nr 153, München 5 VII 1906; P. W. Winter, Fr. Sch., in Zool.
Anz. XXX (1906), p. 825; M. Hartmann u. S. v. Provazek, Nekrolog, Arch. f. Protistenk.
VIII (1907); R. Hertwig, F. S., in: Münch. Med. Wochenschr. 1906 nr 30; M. Hartmann, F.
S. in: Die Naturwissenschaften, 18. Jg., H. 25, 1930, p. 573-6.
