hoofdstad der gelijknamige provincie aan de Golf van Salerno en kruispunt aan de spoorweg Napels - Tarente, telt 42.000 inw. en is zetel van een aartsbisschop.
De kathedraal San Matteo (ingewijd 1084) werd gebouwd door Roger Guiscard; de prachtige voorhof heeft 24 antieke zuilen uit Paestum. Verder zijn er de ruïnes van een Longobardisch kasteel. Handel is van weinig betekenis, er is enige industrie (katoen, wol, oliepersen, tabak, conserven, looierij, zeepfabricage). Salerno was in de Middeleeuwen beroemd om zijn medische faculteit, die deel uitmaakte van de in 1150 gestichte en in 1811 door Napoleon opgeheven universiteit, doch reeds eerder bestond. Het was een wereldlijke instelling, ook vrouwen hebben er gestudeerd en gedoceerd. De recepten en voorschriften der school zijn uitgegeven onder de titel Schola Salernitana, later veelvuldig geïmiteerd. Het aanzien der school daalde snel, nadat Frederik II in Napels een universiteit had gesticht (1224).
Op 9 Sept. 1943 landden Britse en Amerikaanse strijdkrachten in de Golf, terwijl de stad op 10 Sept. door het Amerikaanse 5de leger werd genomen. Na hevige en voor de Geallieerden aanvankelijk hachelijke gevechten, waarbij het voortbestaan van het bruggenhoofd op het spel stond, opende het 5de Leger op 21 Sept. een nieuw offensief dat de situatie ten goede wendde. De stad werd gedeeltelijk verwoest; de kathedraal bleef nagenoeg onbeschadigd.
Bibl.: C. A. Garufi, Necrologio del Liber Confratum di S. Matteo di S. (1922). Laatste editie der Schola Salernitana: F. R.
Packard en F. H. Garnison, The School of Salernum Regimen Sanitatis Salernitanum (1920); A. Moscati, S. e Salernitani dell’ultimo Ottocento (1952).
