Hertog van AQUITANIË (gest. 735), dat door de eerste Merovingers was veroverd op de West-Goten, maar in het laatste derde van de 7de eeuw aan het gezag der Franken ontsnapte. Als eerste hertog verschijnt Lupus, na hem komt Odo.
Deze maakte gebruik van de inwendige twisten der Franken na de dood van Pepijn II om over de Loire te trekken en Karel Martel aan te vallen. Hij werd echter verslagen bij Soissons (719). Hij sloot een verdrag met Karel Martel, waarbij Aquitanië zelfstandig werd. Ondertussen liet de Muzelmanse bedreiging zich steeds sterker voelen aan de Spaanse grens. Odo bracht de invallers een nederlaag toe in de buurt van Toulouse, maar moest tevens het hoofd bieden aan een nieuwe aanval van Karel Martel (731) en aan een inval der Moren (732). Odo had toen geen andere keuze meer dan zich aan Karel Martel te onderwerpen.
De hofmeier versloeg de invallers in 732 in de buurt van Poitiers. Odo bleef tot aan zijn dood in 735 een gedwee onderdaan van Karel Martel.PROF. DR J. DHONDT
Lit.: L. Auzias, L’Aquitaine carolingienne (Toulouse 1937).
