Keltiberische stad in Spanje nabij de bron van de Durius, was door haar ligging op een steile, slechts aan één zijde toegankelijke hoogte zo goed als onneembaar. Zij was lange jaren het centrum van de heldhaftige weerstand der Keltiberiërs tegen Rome.
In 137 v. Chr. dwong zij de consul Gaius Hostilius Mancinus tot capitulatie en tot een voor Numantia gunstig verdrag; dit werd door de Romeinse Senaat verworpen, waarna Mancinus aan de Numantijnen werd uitgeleverd, die hem niet aannamen. In 134 werd Publius Cornelius Scipio, de jongere, naar Spanje gezonden. Deze omsloot de stad met wallen en grachten en met een groot leger. De Numantijnen verdedigden zich tot het uiterste, maar gaven zich in 133 over. De stad werd geheel verwoest; zij is in deze eeuw het voorwerp geweest van zeer zorgvuldige en systematische opgravingen.Lit.: A. Schuiten, Numantia (1914-31); id., Gesch. v. Numantia (1933).
