bisschop van Winchester (Londen 1555 - Winchester 26 Sept. 1626) ontving na volbrachte studie aan het college Pembroke Hall te Cambridge, waarvan hij in 1576 „fellow” werd, in 1580 de Anglicaanse geestelijke wijdingen. Hij trad sinds 1601 op als deken van Westminster en werd in 1605 benoemd tot bisschop van Chichester, in 1609 van Ely en in 1618 van Winchester.
Met andere geleerden werkte hij mee aan een nieuwe Engelse bijbelvertaling, als ook aan een grondige herziening met gebruik van het beschikbare materiaal. Deze uitgave van 1611 staat bekend als de „Authorized Version”. Aan het hof trad hij op als raadgever in geestelijke zaken van koningin Elizabeth en na haar dood in 1603 van koning Jacobus I. De aanraking met zulk een weelderig milieu vormde voor hem geen beletsel, een streng ascetisch leven te leiden. In tegenstelling met het vroegere meer negatieve karakter der Anglicaanse Kerk, zoals dat o.a. uitkomt in de 39 Artikelen, streefde hij naar een meer positieve en constructieve houding. Hij verdedigde wat de eucharistie betrof de werkelijke tegenwoordigheid van Christus en had geen bezwaar tegen de aanbidding en bewaring voor de zieken.
De mis was volgens hem een zinnebeeldige voorstelling (figure) van het kruisoffer, waaraan zij de herinnering tot het einde der wereld levendig moest houden. De heiligenverering vond in zijn ogen geen genade. Van zijn werken maakte het Manual of Private Devotions, waarin hij zich tot alle christelijke gezindten richtte, de meeste opgang. Zijn publicaties omvatten in de uitgave „Library of Anglo Catholic Theology” (1841-54) acht delen. Na H. Isaacson (1650) en A.
T. Russell (1863) beschreef R. L. Ottley in 1891 zijn leven.H. J. J. WACHTERS
Lit.: Behalve de bovengen, biografieën: W. H. Frere, L. A. as a Representative of Anglican Principles (1898; Church Hist. Soc. Publ., no. 44).
