Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 04-07-2022

Karmel

betekenis & definitie

het grote driehoekige voorgebergte bij de havenstad Haifa in Palestina, is een op zich zelf staande bergketen (hoogste top 552 m). De hellingen waren in de Oudheid (evenals thans weer voor het merendeel) begroeid met vruchtbomen en tuinen; het woord Karmel betekent dan ook in het Hebreeuws de vruchttuin of boomgaard.

De berg was (en is heden weer) een beeld van bevalligheid en weelde (vgl. Hooglied 7:5; Jesaja 35 : 2), en was toen vooral ook een plaats der godsverering. Hier had de wedstrijd tussen de profeet Elia en de priesters van Baäl plaats, die in I (III) Kon. 18 : 19 w. zo levendig wordt beschreven. De orde der Carmelieten heeft er 180 m boven de zeespiegel het stamklooster, dat in 1821 verwoest, maar later hersteld is. Opgravingen onder Engelse leiding sinds 1930 brachten talrijke vondsten aan het licht uit praehistorische tijd, die in de gehele wereld zeer de aandacht hebben getrokken.Lit.: E. v. Mülinen, Beiträge zur Kenntnis des K. (1908); D. A. E. Garrod en D. M.

A. Bate, The Stone Age of Mount Carmel, Excavation of Wady el Mughara I (Oxford 1937); Bull, of the Americ. School of Praehist. Research XLII (1936); A. Keith en Th. D. Mc Gown, The Stone Age Races of Mount C. (ip3<?)

< >