Duits letterkundige en journalist (Berlijn 17 Mrt 1811 - Sachsenhausen 16 Dec. 1878), studeerde theologie, filologie en rechten. Hij trad zeer jong als letterkundige en journalist op en werd de leider van het Junge Deutschland.
Hij verdedigde zijn radicale denkbeelden in verschillende bladen, o.a. in de door hem opgerichte Telegraph für Deutschland. Zijn roman Wally bezorgde hem drie maanden gevangenisstraf. Van 1846-1861 woonde hij als dramaturg te Dresden, van 1861-1864 was hij algemeen secretaris van de vooral door zijn toedoen opgerichte Schiller-Stiftung te Weimar. Overigens wisselde hij herhaaldelijk van woonplaats. Zijn vaardige pen verschafte hem groot gezag onder de letterkundigen van zijn tijd.Bibl.: toneelwerken: Zopf und Schwert (1844); Uriel Acosta (1847); Das Urbild des Tartüffe (1847); Der Königsleutnant (1849); Wally die Zweiflerin (roman, 1835); Briefe aus Paris(1842); Die Ritter vom Geist (roman, 9 dln, 1850-1851); Der Zauberer von Rom (roman, 9 dln, 1858-1861); Gesammelte Werke (32 dln, 1872 vlgg.); Ausgewählte Werke uitg. door H. H. Houben (12 dln, 1908, dl 12, Lebenserinnerungen).
Lit.: J. Proelss, Das Junge Deutschland (1892); P. Weiglin, G.’s und Laubes Literaturdramen (1910); H. H. Houben, Jungdeutscher Sturm und Drang (1911); Idem, Gutzkow-Funde (1901); M. Runze, G. ein deutscher Geistesheld (1911); E.
Metis, G. als Dramatiker (1915); W. Gierlichs, K. G. der Zauberer von Rom, diss. München (1922); K. Haberle, Individualität und Zeit in H. Laubes Jungem Europa und K.
G. Ritters vom Geist, diss. Erlangen (1938) ; S. Cockbaine, A sociological study of G., diss. Edinburgh (1948).
