(in het Duits: Spiesshaymer), Duits humanist, geneesheer en diplomaat (Schweinfurt 1473-Wenen 19 Apr. 1529), doceerde aan de universiteit te Wenen en werd door Maximiliaan I op diplomatieke missies gezonden naar Polen, Hongarije en Bohemen. Hij bezorgde talrijke uitgaven van Romeinse en Griekse schrijvers (Florus, Jordanes, Diodorus Siculus) en schreef [i]De Caesaribus atque imperatoribus Romanis a J.
Caesare ad Maximilianum I commentarium,[/i] dat in 1540 door Nic. Gerbel te Straatsburg werd uitgegeven. De oudere geschiedenis van Oostenrijk behandelde hij in Austria (Bazel 1553). Zijn dagboek met verslag van zijn diplomatieke reizen is uitgegeven in de Fontes rerum Austriacarum (dl 1, Wenen 1849).
Hij is ook de schrijver van een historisch en ethnografisch werk over de Turken De Turcarum moribus et origine (Antwerpen 1547).Lit.: K. Haselbach, Joh. G. (1867); H. Ankwitz v.
Kleehoven, J. C., Briefwechsel (1933); G. A. E.
Bogeng, Die grossen Bibliophilen (1922).
