(ca 1385 Semlin 11 Aug. 1456), Hongaars krijgsman en regent (1446-1453), was de zoon van een Roemeen uit de lagere adel, die van keizer Sigismund in 1409 de burcht van Hunyad (in Zevenburgen) te beheren had gekregen. Na de dood van Albrecht II verklaarde hij zich voor Wladislaw III van Polen (z Hongarije, geschiedenis) en tegen Ladislaus V Posthumus.
Hij werd toen Wojwode van Zevenburgen, overwon de Turken in 1441 bij Semendriaenin 1442 bij Hermannstadt. In 1443 drong hij tot Sofia door. Nu sloten de Turken vrede, waarbij zij de Donau als grens van Hongarije erkenden, maar op aanstichten van de pauselijke legaat Cesarini verbrak Wladislaw tegen het advies van de Poolse Rijksdag en van Hunyadi de vrede en verloor toen in de ontzettende slag bij Varna tegen de door Moerad aangevoerde Turken zijn leger en zijn leven (1444). Hunyadi ontkwam, verklaarde zich nu voor Ladislaus, behield zijn positie en werd zelfs regent. Bij de instelling van dit regentschap behield het vertegenwoordigend lichaam zich echter belangrijke rechten voor, tegen niemand mocht bijv. een vervolging wegens verraad worden ingesteld, zo dit lichaam er niet in gekend werd. Ook in militaire aangelegenheden moest dit vertegenwoordigend lichaam worden erkend.
Maar de Hongaarse magnaten steunden hem onvoldoende, toen hij optrok om voor de Turken gevaarlijke opstandelingen in Albanië te gaan helpen: zij benijdden hem om zijn hoge plaats. Vandaar zijn tweede grote nederlaag op het Lijsterveld, welke nederlaag vermeden had kunnen worden, indien de Albanese veldheer Skanderbeg Hunyadi tijdig te hulp had kunnen komen. (17-19 October 1448). Zelf werd hij gevangengenomen door de Servische despoot George Brankovitsj. Wel werd hij spoedig vrijgelaten, maar het regentschap legde hij neer. Hunyadi’s laatste prestatie is de verdediging van Belgrado tegen Mohammed II geweest (Juli 1456). Hij was de vader van koning Matthias Corvinus.
