Frans schrijver (Bellac, Limousin, 29 Oct. 1882 Parijs 31 Jan. 1944), ging jong in diplomatieke dienst en bleef daarbij betrokken tot het einde van zijn leven. Tevens speelde hij reeds zeer spoedig een belangrijke rol in het literaire leven.
In 1909 publiceert hij Provinciales, een bundel novellen, die treft door de aan het impressionnisme ontleende techniek. Hij zoekt bij voorkeur, door ogenschijnlijk van elkaar onafhankelijke details naast elkaar te beschrijven, een totaalbeeld te geven. Een mild gevoel voor humor, dat veelal in scherpe ironie overgaat, treft hierbij in het bijzonder. Na dit eerste werk volgt met grote regelmaat een aanzienlijk aantal romans, die alle uitmunten door hun oorspronkelijke compositie, het verfijnde Frans waarin zij geschreven zijn, en de vernuftige geest van de schrijver.
Zeer duidelijk blijkt dit alles in Simon le Pathétique (1918), Suzanne et le Pacifique (1921), dat men een moderne robinsonade zou kunnen noemen, en het beroemd geworden Siegfried et le Limousin (1922), waarin op originele en zeer menselijke wijze de Frans-Duitse betrekkingen behandeld worden. In alle werken valt de grote, volgens enkelen zelfs de overgrote spitsvondigheid van Giraudoux op, evenals zijn verbluffend vermogen tussen de meest uiteenlopende verschijnselen een verband te zien, waarbij altijd zijn streven naar helderheid, naar licht en naar geluk op de voorgrond staat. Voorbeelden hiervan vindt men in zijn „familie”-romans : Bella (1926), Eglantine (1927), Jérôme Bardini, terwijl dit feit in zijn laatste werken ook wijsgerig aan de orde komt (Combat avec l’ange, 1934; Choix des Elues, 1939). Naast dit grote aantal romans heeft Giraudoux zich sinds 1928 ook voor het toneel geïnteresseerd (mede onder invloed van Jouvet) en daarvoor een niet onbelangrijk aantal stukken geschreven waarvan de inhoud soms aan de klassieke literatuur is ontleend: Siegfried (1928), Amphitryon 38 (1929), Judith (1931), La guerre de Troie n'aura pas lieu (1935), Electre (1937).
In al deze werken treffen het vermogen een dialoog te schrijven en het flitsende gedachtenspel. In de laatste jaren van zijn leven heeft Giraudoux enkele filmscenario’s geschreven.PROF. DR s. DRESDEN
Lit.: C.-E. Magny, Précieux G. (1945); Hommage à G. Confluences 1945.
