voormalig graafschap en prov. in Midden-Frankrijk, is tevens de naam van een Frans landschap tussen La Marche in het N., Auvergne in het O. en Guyenne in het Z. en W., verdeeld in Haut- en Bas-Limousin, welke delen met de hedendaagse departementen Haute-Vienne, Corrèze en Creuze overeenkomen. Le Limousin telt vele steden, veelal oude historische centra, die meest op de randen van het plateau tegen de rivierdalen zijn gelegen, en overwegend van kleine omvang zijn.
Industrieën: wapenindustrie van Tulle en de tapijtfabrieken van Aubusson en Felletin. Nieuwere industrieën vindt men te Limoges en te Saint-Junien (zeemleer en handschoenen). De hoofdstad is Limoges. Een afzonderlijk landschapje vormt het bekken van Brive, met onder invloed van een gunstig klimaat een sterk ontwikkelde fruitteelt (perziken, abrikozen) en wijnbouw.De taal van Limousin, behorende tot de groep van de „langues d’oc” gold steeds voor een van de zuiverste Franse dialecten, en was in de 12de eeuw de taal der troubadours.
Limousin vormde vanouds de scheiding tussen de landschappen langs de Loire en de Garonne. In de Romeinse tijd was het reeds dicht bewoond. In de Middeleeuwen maakte het deel uit van het hertogdom Aquitanië, en later herhaaldelijk van het Engelse territoir en Z.W.-Frankrijk. Eerst in 1589 werd het definitief met de Franse kroon verenigd.
