Nederlands schilder (Dieppe 1610 - begr. Amsterdam 3 Oct. 1652), droeg de bijnaam Crabbetje, omdat hij een geschroeide hand en gekromde vingers had.
Tussen 1633 en 1636 schilderde hij herhaaldelijk de slag bij Lützen van 1632, waarin Gustaaf Adolf sneuvelde. Hij verbleef lange tijd in Italië, waar hij zeer onder de indruk kwam van de kunst van Claude Lorrain. Asselijn schilderde vooral Italiaanse zomerlandschappen, met vee en paarden, doch hij gaf ook dergelijke landschappen in de winter weer. Hij was echter zeer veelzijdig en schilderde ook uitnemend dieren, waarvan zijn doek met een zwaan, die haar eieren tegen een hond verdedigt (Rijksmuseum), een voorbeeld is. Waarschijnlijk had hij bij dergelijk werk de invloed ondergaan van Jan Baptist Weenix, met wien hij soms samenwerkte. Asselijn tekende voortreffelijk en zijn werk is met grote zekerheid en nauwkeurigheid uitgevoerd; soms doet het bijna wat te zakelijk aan.
Zijn kleur is in zijn latere werk soms wat donker. Schilderijen van zijn hand vindt men o.a. in het Rijksmuseum.JHR DR J. S. WITSEN ELIAS
Lit.: W. Martin, Rembrandt en zijn tijd (1ste druk, 1936).
