(Joannes Arnoldi), mandenmaker van beroep, hagepreker en hervormd predikant (geb. te Alkmaar - gest. aldaar 28 Aug. 1573), hield bij Hoorn op 14 Juli 1566 de eerste gereformeerde hagepreek in Noord-Holland en trad, evenals Pieter Gabrielsz., ook elders, tot in Gelderland, op. Zijn aanhangers bewerkten zelfs in Sept. 1566, dat hij te Amsterdam als vast predikant werkzaam was.
Na Alva’s komst in 1567 week hij uit naar Oost-Friesland, waar hij zijn gezin reeds had heengebracht, woonde er met Gabrielsz. als peregrini ministri de synode te Emden van 1571 bij en tekende, vooral om de eenheid van kerk en vaderland, de Confessie mede. Te voren had hij te Amsterdam verklaard niets tegen de artt. 10 en 13 der Augsburgsche Geloofsbelijdenis te hebben, om der wille van de vrede over het Avondmaal. Hij was voorzitter der particuliere synode van Noord-Holland (31 Mrt 1573). Hij was niet „rekkelijk”, maar een vertegenwoordiger van minder scherp-theologische, men zou kunnen zeggen, minder bestudeerde formuleringen.Hij stierf als predikant te Alkmaar tijdens het beleg.
Lit.: R. Fruin, De voorbereiding van de Ned. Hervormde Kerk in de ballingschap (Verspr. Geschr. II, 235); N.-Ned. Biogr. Wb., I, 165-168.
