Frans-Nederlands predikant (Rouaan 8 Aug. 1653 ’s-Gravenhage 21 Dec. 1723), werd in 1676 in zijn geboorteplaats beroepen. Toen zijn kerk, na de opheffing van het Edict van Nantes (1685), gesloten werd, vertrok hij met zijn gezin naar Rotterdam, waar hij 13 Jan. 1686 tot buitengewoon leraar bij de Waalse gemeente beroepen werd en sedert 16 Sept. 1691 als gewoon predikant werkzaam was.
Hij genoot de vriendschap van den raadpensionaris Anthony Heinsius, en door de invloed van dezen werd hij in 1709 naar ’s-Gravenhage beroepen. Hier bewees hij niet alleen als leraar, maar ook als bemiddelaar bij diplomatieke onderhandelingen tussen Frankrijk en de StatenGeneraal grote diensten. Zo kwam, mede door zijn toedoen, het verdrag van 14 Jan. 1717 (het zgn. Drievoudig Verbond tussen Engeland, Frankrijk en de Republiek) tot stand. Door de Staten van Holland werd hij in 1719 aangesteld tot geschiedschrijver en werd hem opgedragen een geschiedenis der Republiek sedert de Vrede van Munster te boek te stellen. Behalve door dit werk, is hij bekend door een groot aantal theologische, geschiedkundige en moralistische verhandelingen.
Hij wordt door zijn tijdgenoten geroemd als een man van grote geleerdheid en edel karakter. Hij onderscheidde zich door zijn verdraagzaamheid.Bibl.: Annales des Provinces Unies, depuis les négociations de la paix de Munster 1648 jusqu’en 1667, avec la description historique de leur gouvernement (2 dln, 1719-1726); Histoire de la religion des églises réformées (2 dln, 1690, tegen Bossuet); Traité de la Conscience (2 dln, 1696, tegen Bayle) ; La Communion Sainte (1688); Histoire de l’église depuis Jésus Christ jusqu’à présent (1699) ; Histoire des Juifs (1716).
Lit.: Haag, La France protestante, s.v. (2me éd., t. 1, Paris 1877); Mirandolle en Bresson, De Waalsche gemeente te Rotterdam (in: Rotterdam in den loop der eeuwen).
