geheim Duits-Russisch verdrag van 18 Juni 1887, dat het sluitstuk vormde van Bismarck’s buitenlandse staatkunde. Het stipuleerde voor drie jaar wederkerige welwillende neutraliteit in een Europese oorlog behalve in een aanvalsoorlog van Duitsland tegen Frankrijk en een aanvalsoorlog van Rusland tegen Oostenrijk-Hongarije.
Duitsland erkende Ruslands historische rechten in Bulgarije en beloofde bovendien in een „zeer geheime toevoeging” diplomatieke steun voor het geval de tsaar zich genoodzaakt zag de Bosporus en de Dardanellen te bezetten. Voor de betekenis van dit verdrag z Bismarck. In 1890 weigerde keizer Wilhelm II, mede onder invloed van von Holstein*, het verdrag te vernieuwen. Hierdoor was de weg vrij voor de Frans-Russische toenadering.Lit.: Grosze Politik der Europ. Kabinette (1871-1914), dln III en V; Rothfels, Zur Gesch. d. Rückversicherungsvertrags (Preusz. Jahrb. 1922); R. Frankenberg, Die Nichterneuerung des deutsch-russischen Rückversicherungsvertrags (1927); Schlochauer, Der deutsch-russische Rückversicherungsvertrag (1931); N. Japikse, Bismarcks vredespolitiek (1925); J.
S. Bartstra, Twaalf jaren vrije-hands-politiek (1928).
