(bijgenaamd de Stomme van Campen), Nederlands schilder (gedoopt Amsterdam 27 Jan. 1585 - begraven Kampen 15 Mei 1634), werd op jeugdige leeftijd van Kampen naar Amsterdam gezonden om daar in de leer te gaan bij Pieter Isaacsz. Wanneer hij naar Kampen is teruggekeerd, weten wij niet nauwkeurig, maar in 1613 was hij daar weer werkzaam.
Hij heeft de invloed ondergaan van het werk van Coninxloo en van prenten van Brueghel. Aanvankelijk vertonen zijn landschappen dan ook het uitheemse Flamingante schema. Dit Vlaamse karakter blijft zijn werk nog lang behouden, eerst later geeft hij de horizon lager, wordt de atmosfeer fijner en krijgt het geheel meer één toon. Zo komt hij tot het realistische Hollandse landschap. Hij toont zich dan iemand met een sterk natuurgevoel, die bovendien uitstekend figuren weet te tekenen. Avercamp heeft een grote voorkeur voor het winterlandschap met schaatsenrijders, kolfspelers en venters.
Schilderijen van zijn hand vindt men in de musea te Amsterdam, Den Haag en Rotterdam. Voorts bestaan er zeer veel tekeningen van hem, waaronder zeer aantrekkelijk zijn de aquarelachtig opgevatte gekleurde tekeningen. Dergelijke tekeningen vindt men te Amsterdam, Leiden, Haarlem (Teyler) en Rotterdam.JHR DR J. S. WITSEN ELIAS
Lit.: Clara J. Welcker, Hendrick Avercamp (1585-1634) en Barent Avercamp (1612-1679) (1933).
