is de meerderjarigverklaring van een minderjarige of de toekenning van bepaalde rechten van meerderjarigheid. Dit laatste heet beperkte handlichting.
Handlichting geschiedt, mits de minderjarige twintig jaar oud is, door verlening van brieven van meerderjarig verklaring of venia aetatis door de Hoge Raad, die nog goedkeuring door de koning behoeven. De minderjarige komt daardoor in alles met een meerderjarige gelijk te staan, behalve wat betreft de toestemming vereist voor het aangaan van een huwelijk en behoudens de mogelijkerwijs in de brieven van meerderjarigheid aangebrachte beperkingen.
Beperkte handlichting heeft slechts ten gevolge dat een minderjarige bekwaam wordt om zelfstandig werkzaam te zijn in handel, landbouw of nijverheid (zie art. 484 B.W.). De kantonrechter kan deze beperkte handlichting verlenen, mits niet tegen de wil der ouders en indien de minderjarige achttien jaar oud is. De rechtbank kan haar weer intrekken indien de minderjarige er van misbruik maakt of er gegronde vrees is dat hij dit doen zal.
De verlening zowel als de intrekking van handlichting moet openlijk bekend worden gemaakt (zie artt. 473-486 B.W.) en tevens in het Handelsregister.
Lit.: Asser-Scholten, Familierecht (8ste dr., 1947), blz. 5I7-523.
In BELGIË wordt de meerderjarigheidsverklaring van de minderjarige betiteld als ontvoogding of emancipatie.
