zijn oorspronkelijk handgranaatwerpers, en komen als zodanig bij de infanterie in de eerste helft der 17de eeuw voor. In de 18de eeuw raakt de handgranaat in onbruik en vormen de grenadiers elitetroepen, die bijv. steeds vooraan gaan bij bestormingen.
Men had zowel afzonderlijke grenadierbataljons alsook in elk bataljon een compagnie grenadiers (van de ca 8 compagnieën). Bij de gardetroepen nemen de grenadiers steeds een voorname plaats in. In de legers van Napoleon (ook reeds eerder) vond men ook regimenten bereden grenadiers, met geweren gewapend. Het Koninkrijk Holland bezat een regiment gardegrenadiers, welke in 1810 overgingen in de Oude Garde van Napoleon.
Door koning Willem I werd in 1829 wederom een regiment grenadiers en jagers opgericht. De eersten droegen tot 1856 de berenmuts, welke in dat jaar door de sjako werd vervangen. In 1948 werd voor een compagnie en de Kon. Mil.
Kapel de berenmuts weer ingevoerd. Het embleem der Nederlandse grenadiers is de springende granaat. Voor BELGIË Z keurregimenten.
