was vroeger de kleinste tactische eenheid bij de onbereden wapens, binnen welke de commandant, opvoeder en militaire vormer van zijn ondergeschikten, deze allen persoonlijk kon kennen en met wie hij in de oorlog te velde trok. Met de verspreide gevechtsorde moest het persoonlijk overwicht, dat de kapitein-commandant daardoor in de strijd kon uitoefenen, uit de aard der zaak minder tot zijn recht komen, nu alle contact op het gevechtsveld verdween; in de tegenwoordig te velde door reserve-officieren aangevoerde troepen houdt dit reeds met het eindigen van de oefeningstijd voor de dienstplichtigen op.
De compagnie is zowel een tactisch verband bij de strijdende troepen als een administratief verband, alsook ten slotte een oefenings-eenheid, die daarentegen bij mobilisatie worden opgeheven.
