etioleren, is een ziekelijke toestand van de planten bij langdurig verblijf in het donker of halfdonker. Een ieder kent bijv. het etiolement bij aardappelknollen, die in een kelder zijn gaan uitlopen.
Stengels, bladstelen enz. groeien hierbij sterk in de lengte uit en blijven dun en zwak, terwijl de zwak ontwikkelde bladeren geel gekleurd zijn door het ontbreken van chlorophyl* (chlorose*). Wordt een geëtioleerde plant echter tijdig weer aan het daglicht blootgesteld, dan verkrijgt zij in korte tijd een groene kleur en is in staat zich weer te voeden, zodat de verdere ontwikkeling op normale wijze plaats heeft. Het bovenstaande geldt eigenlijk alleen voor typische Dicotylen. Zo blijven de stengelleden van sommige cacteeën in het donker korter dan in het licht en worden de bladeren van de biet in het donker zelfs groter. Bij vele monocotylen worden lange, smalle bladeren gevormd.
