Amerikaans admiraal (Lorain, Ohio, 23 Nov. 1878), werd in 1897 adelborst en had bij het uitbreken van Wereldoorlog II reeds een langdurige en zeer veelzijdige carrière achter de rug. Hij was niet slechts een specialist in de artillerie, de torpedodienst, het zeemanschap, het vliegwezen, het onderzeebootwapen, de technische dienst en op stafgebied, maar hij had in elk dezer onderdelen een leidende functie vervuld.
Tijdens de overval op Pearl Harbor (7 Dec. 1941) was hij luitenant-admiraal en commandant van de Atlantische vloot, maar hij werd reeds op 20 Dec. d.a.v. tot opperbevelhebber en in Maart 1942 tevens tot „Chief of Naval Operations” benoemd, waarmee hij practisch alle militair gezag over de vloot in zijn persoon verenigde. Als lid van de zgn. „Combined Chiefs of Staff”, het hoogste, geallieerde militaire college, had hij een belangrijk aandeel in het formuleren van de bondgenootschappelijke strategie. Eind 1944 werd hij bevorderd tot de hoogste rang. die van admiraal (U.S. „Fleetadmiral”); een jaar later werd hij in zijn functie door admiraal Nimitz opgevolgd.Admiraal King was een man van grote ervaring en bijzondere bekwaamheden ; zeeman en militair in hart en nieren, en daarbij een uitermate streng en dominerend chef, die van zichzelf en van zijn medewerkers het uiterste placht te eisen. Hij was meer dan iemand anders de man om de Amerikaanse Marine, na de ramp van Pearl Harbor, weer op de been te helpen. Na de oorlog was aan zijn autoritaire figuur minder behoefte, al bleef hij formeel in actieve dienst.
SCHOUT-BIJ-NACHT JHR H. A. VAN FOREEST.
