Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 23-01-2023

ERINYEN

betekenis & definitie

bij de oude Grieken wraakgodinnen, die uit de onderwereld opstijgen om inzonderheid die schendingen van het recht, waarvoor geen aardse wreker bestaat, zoals moord op bloedverwanten en meineed, te straffen. Volgens sommige geleerden is de Erinys oorspronkelijk identiek met de ziel van de vermoorde, die wraak eist, volgens anderen is zij als het ware een gepersonifieerde vervloeking.

Het bekendst is haar vervolging van Orestes wegens diens moord op zijn moeder; Athena verzachtte haar wraaklust door een cultus voor haar te stichten in Athene, waar zij aan de voet van de Areopagus (zetel van het gericht) woonden en nu Ewmeniden (Goedgezinden) werden genoemd (vgl. Aeschylus’ Eumenides). Volgens de mythologie waren de 3 Erinyen, Tisiphone, Alekto en Megaira (Latijn Megaera[-gë-]) geboren uit bloeddroppels van Ouranos. De Erinyen worden voorgesteld als vrouwen met slangenharen, die fakkels en gesels in de handen houden. De Romeinen noemden haar Furiae.

Lit.: E. Rohde, Psyche (9de en 10de dr. 1925); L. R. Farnell, The Cults of the Greek States, V (1909), 438 v.