is de naam van een een-zaadlobbige plantenfamilie, behorend tot de orde van de Emntioblasten. Zij telt, vnl. in de tropen en subtropen, ca 550 soorten, meest overblijvende kruiden met lijnvormige bladeren en lange bloeistengels, die een, evenals bij de Composieten door een omwindsel omgeven, hoofdje dragen. Het zijn meest planten van vochtige zandgrond of moerasplanten, in enkele gevallen waterplanten.
De zeer kleine, 2tot 3-tallige, eenslachtige, regelmatige of zygomorphe bloemen missen soms de kroon, soms ook nog de kelk. Het aantal meeldraden bedraagt 6 tot 2. Het 2of 3-hokkige vruchtbeginsel bevat één hangende, atrope zaadknop in elk hokje en wordt tot een hokverbrekende doosvrucht. De grootste geslachten zijn Eriocaulon Mart., met 250, en Paepalanthus Mart., met 230 soorten. In Europa vindt men slechts één soort, Eriocaulon septangulare With., die voorkomt in Ierland, Schotland, op de Hebriden en in Noord-Amerika.
