(Gr. ἐχ λἁμπω, eklampo, schitteren, plotseling ontstaan) is gekenmerkt door stuipen, die sprekend gelijken op een epileptische aanval (z epilepsie), die echter niet het gevolg zijn van „vallende ziekte” maar op bijzondere oorzaken berusten. In het bijzonder spreektmen van eklampsie als zulke stuipen zich voordoen tijdens de zwangerschap (Eclampsia gravidarum), tijdens de baring (Eclampsia parturientium) of in het kraambed (Eclampsia puerperalis). Deze vormen van eklampsie zijn een uiting van de zgn. zwangerschapsintoxicatie (toxaemia gravidarum), die bij sommige zwangere vrouwen ontstaat en meestal het eerste blijkt uit het voorkomen van eiwit in de urine (albuminurie), uit het te hoog worden van de bloeddruk en uit de vorming van oedeem.
Eklampsie kan met bijna algehele zekerheid worden voorkomen als vrouwen, die dergelijke verschijnselen in de zwangerschap vertonen, een streng zoutloos dieet houden; vaak is tevens bedrust noodzakelijk. Geregelde medische controle gedurende de zwangerschap is daarom van het grootste belang. De eklamptische aanvallen gaan soms gepaard met voorbijgaande blindheid, spraakstoornissen of andere hersenverschijnselen. De aanvallen worden bestreden door aderlating, inspuiting van 10 pet magnesiumsulfaat in een ader, door inspuiting van barbituurzuurverbindingen en andere maatregelen. Eklampsie komt eveneens voor bij acute nierontsteking (glomerulonephritis), bij ernstige vormen van essentiële hypertensie en een enkele keer bij loodvergiftiging.DR H. J. VIERSMA
