of Eichstädt, vroeger Eistet geheten, is een stil ambtenarenstadje in Mittelfranken (Beieren) in het dal van de Altmühl en aan de spoorweg München - Neurenberg. Het telt 8150 meest R.K. inw.
De domkerk is in 1060 gesticht, als Romaanse kerk, later voortgezet in Gothische stijl en in 1396 voltooid. Er zijn enige kloosters en een filosofisch-theologische hogeschool. De stad is marktplaats voor een landelijke omgeving en bezit enige kleine industrieën. In de omgeving zijn groeven van lithografische steen.Eichstädt werd als klooster en bisdom door Bonifacius gesticht; het is sedert 871 bedevaartsplaats en werd in 908 ommuurd. Omstreeks 1350 werd de oude rijksveste Willibaldsburg op een berg in de nabijheid gebouwd, tot 1725 zetel der bisschoppen van Eichstädt, thans als museum van Romeinse en latere oudheden in gebruik. In de 30-jarige oorlog was Eichstädt centrum voor de contrareformatie. In 1803 werd door de secularisatie het bisdom opgeheven en kwam het aan Beieren. In 1821 werd het bisdom Eichstädt opnieuw gevormd. Van 1817-1855 behoorde Eichstädt als residentie aan Eugène de Beauharnais en zijn nakomelingen als hertogen van Leuchtenberg, doch bleef onder opperheerschappij van Beieren, waaraan het daarna weer toeviel.
Lit.: Die Kunstdenkmäler v. Bayern, Bd V, Heft i: Stadt Eichstädt. Bearb. v. F. Mader (1924); F. Mader, Der Dom zu Eichstädt (1929).
