(Ital.), letterlijk vermaak, ook bekend onder de Franse naam „divertissement”, komt in de muziek met verschillende betekenissen voor:
1. Het is de titel voor een reeks van soms meer dan vijf instrumentale muziekstukken, die tot een suite verenigd zijn. Van de suite wijkt het divertimento af, omdat er vrij veel delen zonder danskarakter in voorkomen, terwijl de suite bovendien uit een vast schema van dansen bestaat. Van de sonate wijkt het divertimento af door het lichtere maaksel, het groter aantal onderdelen, waarvan verschillende met danskarakter. Divertimenti werden meestal geschreven voor een aantal (bijv. 5 tot 10) strijk- en(of) blaasinstrumenten. Voor openluchtuitvoeringen (bijv. serenades) werden vooral blaasinstrumenten gekozen. In een bezetting van klein symphonie-orkest werden divertimenti geschreven ten gebruike bij de hofkapellen. Er zijn ook divertimenti voor piano met andere instrumenten en voor piano alleen. In deze betekenis is divertimento verwant met Kassation, serenade, Ständchen, notturno enz.
2. Een intermezzo van dansen in een opera wordt speciaal in Frankrijk als divertissement aangeduid. In muzikaal opzicht is het dan verwant met de ballet-suite.
3. Het tussenspel in de fuga (zie muziek, vormleer).
4. Een potpourri-achtig, eendelig muziekstuk wordt ook wel divertimento genoemd.