schilderachtig stadje met 5180 inwoners (2/3 prot., ⅓ kath.) in Mittelfranken (Beieren), ligt op 441 m hoogte in het dal van de Wörnitz, halverwege tussen Rothenburg en Nördlingen, vlak aan de Württembergse grens. In Juli heeft steeds het volksfeest der „Kinderzeche” plaats, ter herdenking van het sparen door de Zweden.
Dinkelsbühl doet thans aan mandenvlechterij, kwasten- en penseelmakerij en aan graan- en veehandel.Dinkelsbühl is de oudste stad in Franken; in 1305 verkreeg het dezelfde stedelijke rechten als Ulm. Van 1351-1802 „freie Reichsstadt”, daarna kwam het aan Beieren, behoudens de periode van 1804-1806, toen het tot het Pruisisch vorstendom Ansbach behoorde. Dinkelsbühl heeft, evenals het in Wereldoorlog II zwaar beschadigde Rothenburg ob der Tauber nog geheel het karakter van een Middeleeuwse stad. De stadswallen en torens, waarschijnlijk uit de 15de eeuw, zijn geheel bewaard, eveneens een groot aantal woonhuizen met fraaie gevels, hoofdzakelijk „vakwerk”. Tot de mooiste gebouwen behoort het „Drechsel-Haus”, waarschijnlijk uit 1543, in de stijl der Duitse Renaissance.
Onder de kerkelijke gebouwen treedt de Stadtkirche St Georg naar voren. De bouw van de kerk werd in 1448 onder leiding van Niclaus Eseler de Oude begonnen en in 1499 voltooid. St Georg is de mooiste Laatgothische hallenkerk in Zuid-Duitsland. Ondanks de restauratie van 1854 maakt het gebouw, in het bijzonder van binnen, een grootse indruk. Het hoogaltaar is getooid met een grote Kruisiging uit de school van Michel Wolgemut.
Lit.: W. Teupser, Rothenburg, Dinkelsbühl, Nördlingen, (Berühmte Kunststätten, dl 80) (Leipzig 1928); F. Mader, Die Kunstdenkmäler von Mittelfranken, IV (1931).
