Spaans geschiedschrijver (Granada 1503 - Madrid 14 Aug. 1575). Vijfde zoon van de graaf van Tendilla, studeerde te Granada en Salamanca.
In Italië zette hij zijn studies in de oude talen voort. Karel V vertrouwde hem belangrijke diplomatieke missies toe. Als ambassadeur van de keizer te Venetië (1539 - 1547) verzamelde hij veel boeken en handschriften, inzonderheid Griekse, die hij aan Philips II vermaakte voor de bibliotheek van het Escorial. Een tijdlang was hij gouverneur van Siena. Door Philips II werd hij wegens een duel ten paleize uit Madrid verbannen (1568). Eerst een jaar vóór zijn dood mocht hij uit Granada terugkeren.De gedichten (Obras, Madrid 1610) van Hurtado de Mendoza kunnen in twee groepen verdeeld worden: die welke geschreven zijn in Italiaanse trant, gelijk die van Boscón en Garcilaso: sonnetten, canciones en epístolas, de Fábula de Adonis en Hipómenes y Atalanta; die welke behoren tot de oude Castiliaanse school: redondillas, quintillas, villancicos e.d. Het beste prozawerk van don Diego is de Guerra de Granada, eerst in 1627 door Luis Tribaldos de Toledo uitgegeven, waarin in sobere taal in 4 boeken de geschiedenis van de opstand van de morisken van Granada tegen Philip« II wordt verhaald (1568-1571). Men heeft in de 19de eeuw ten onrechte aan Hurtado de Lazarillo de Tormes toegeschreven.
Bibl.: Obras poéticas,ed. W. I. Krapp (Madrid 1877), in de „Colección de libros españoles raros y curiosos”, t. II; Poestas, ed. A. de Castro (Madrid 1854) in de Bib. de Aut.
Esp., t. XXXII; Guerra de Granada, ed. C. Rosell (Madrid 1852), in de Bib. de Aut. Esp., t. XXI.
Lit.: R. Foulché-Delbosc, L’authenticité de la Guerre de Granada in: Revue hispanique (1915); A. González Palencia en E. Mele, Vida y obras de D. D. H. de M. (Madrid 1942-43).
