(C.G.T.) is de naam van het oudste Franse vakverbond. Opgericht in 1895, op een vakverenigingscongres te Limoges, ontwikkelde dit verbond zich geleidelijk tot een machtige organisatie; na Wereldoorlog I was het onderhevig aan hevige spanningen.
Na een tijd van stakingen (1920) en werkloosheid (1920/21) ontstond er een splitsing onder de leden. De meerderheid volgde Léon Jouhaux, aanhanger van socialistische denkbeelden, terwijl de minderheid de C.G.T. verliet en de Confédération Générale du Travail Unitaire (C.G.T.U.) oprichtte, een communistisch geörienteerde organisatie. Zo waren er in die tijd drie centrale vakverbonden, immers naast de beide genoemde bestond reeds van voor 1914 de Confédération Française des Travailleurs Chrétiens (G.F.T.C.). In 1935 bood de C.G.T.U. aan de C.G.T. aan de eenheid te herstellen, waartoe men dan ook in 1936 geraakte.
Spoedig daarop ontstond een tijd van grote sociale onrust. Stakingen braken uit, de arbeiders bezetten de fabrieken (Mei-Juni 1936). Het Volksfront, onder Léon Blum, voerde de 40-urige werkweek in en de arbeiders werden 15 betaalde vacantiedagen toegekend. Het ledental der C.G.T. steeg op 1 Jan. 1937 tot 4582000.
Terzelfder tijd bezat de C.F.T.C. slechts ca 700 000 leden.Bij de bevrijding maakten de communisten zich meester van de leiding in de bij de C.G.T. aangesloten verbonden, terwijl Léon Jouhaux de communist Benoit-Frachon als mede-secretaris-generaal naast zich moest aanvaarden. Andermaal ontstonden er spanningen en strijd in de boezem der C.G.T. In Nov. 1947 ontstond, schijnbaar ter verkrijging van salarisverhogingen, een grote politieke staking. Frankrijk stond aan de rand van de afgrond; de stakingen mislukten en ditmaal trokken de socialistische arbeiders uit de C.G.T.
Op initiatief van Capocci, secretaris van het Syndicat des employés, stichtten zij de Confédération Générale du Travail Force Ouvrière (C.G.T. F.O.). Op haar eerste congres, in Apr. 1948 te Parijs gehouden, werd Léon Jouhaux tot president en Bottereau tot secretaris-generaal benoemd. Haar ledental bedraagt ongeveer een millioen, terwijl de nu communistisch georiënteerde C.G.T. ongeveer over het dubbele aantal leden beschikt.
De C.F.T.C. omvat ca 750 000 arbeiders.
