(notochorda of kortweg chorda, ruggestreng) is het oorspronkelijke steunskelet in het phylum (stam) der Chordaten. Het is een elastische steunstaaf, gelegen tussen het centrale zenuwstelsel en het darmkanaal.
Bij sommige manteldieren (Appendicularia), bij het lancetvisje (Cephalochordata) en sommige vissen (prikken, steuren, longvissen) behoudt de chorda deze betekenis, maar bij de meeste gewervelde dieren (Vertebraten) dient de chorda als basis voor de opbouw van de wervelkolom en wel in dier voege, dat de wervellichamen rondom de chorda worden gevormd, die daarna haar betekenis als steunstaaf verliest en achteruitgaat of geheel verdwijnt.In embryonale toestand bestaat de chorda bij vissen en amphibieën uit één rij van achter elkaar gelegen grote cellen. De uitgegroeide chorda bestaat echter uit een groot aantal cellen, die ieder een grote vacuole (vloeistofdruppel) bevatten. Deze cellen bezitten een celwand, die evenals die der plantencellen gespannen is door de druk, die de celinhoud op de wand uitoefent, daar de inhoud van de vacuole osmotisch water aan de omgeving onttrekt. De chorda is eng omsloten door de onrekbare chordaschede, zodat de spanning van de afzonderlijke cellen op deze schede wordt overgebracht.
Na buiging zal dus de chorda als elastische staaf weer vanzelf haar oorspronkelijke gedaante aannemen.
