(van Grieks: (βονλή, Boelè), „Raad”, een college, dat in de stadstaten van het oude Griekenland een besturende en adviserende functie had. Zij kwam als Raad der Ouden reeds in de Homerische wereld voor, en later in verschillende steden onder verschillende namen, zo in Sparta (zie Geronten).
Het best bekend is zij voor ons te Athene. Daar had zij ten tijde van Solon vermoedelijk 400 leden, maar sinds de wetgeving van Kleisthenes 2 (508 v. Chr.) 500, en wel 50 uit elk der 10 phylen. Zij had het eigenlijke bestuur in de staat, hield toezicht op de financiën, op leger en vloot in vredestijd, op buitenlandse aangelegenheden, en had ook de rechtspraak bij hoogverraad. Voorstellen in de volksvergadering konden niet in behandeling worden genomen zonder haar advies (probouleuma). Met de dagelijkse leiding waren telkens gedurende een tiende deel van het jaar 50 van haar leden, de prytanen, belast. De boule had in Athene in het algemeen grote invloed en verving dikwijls de volksvergadering.
Bij oligarchische omwentelingen werd daar en elders het aantal der leden beperkt. In de 4de eeuw en later stond een boule ook aan het hoofd der Bonden (zie symmachie en Koinon). De Grieken gebruikten het woord ook ter aanduiding van de Romeinse Senaat, hoewel deze geheel andere bevoegdheden bezat.Lit.: G. Busolt, Griech. Staatsk., I, 2, 3. Aufl., p. 1019 vlg. (München 1926).
