is de naam voor een vertelling met erotisch-satirische inhoud, zoals ons er enkele uit de Middel-Nederlandse letterkunde zijn overgeleverd. Het zijn bewerkingen van verhalen, die wij ook aantreffen in de Oud-Franse fabliaux en in de Italiaanse novellenliteratuur, waarvan de stof meermalen op Indische en Arabische overleveringen teruggaat.
De Disciplina Clericalis en de Gesta Romanorum zijn verzamelingen van dergelijke verhalen, waaruit de dichters steeds weer putten; daarnaast zijn het ook grappige voorvallen van het werkelijke leven, die zij behandelen. In het werk van Dirc Potter en Willem van Hildegaersberch komen er verscheidene voor; geheel naar Indische trant met lijstverhaal en ingeschoven vertellingen is Van den seven vroeden van binnen Rome.Dergelijke verhalen spelen gewoonlijk onder de laagste standen of de onmaatschappelijken. Zelden zijn ze zuiver erotisch, doorgaans satirisch en dan ook, evenals de middeleeuwse kluchten, grof van toon. Pieter van Irsele schreef een Wisen raet van vrouwen, evenals de bekende Reinaerdie en verscheiden andere „goede boerden” een Decamerone-verhaal. Zeer wrang is Van den cnape van Dordrecht.
Lit.: E. Verwijs, Dit zijn X goede boerden (’s-Gravenhage 1861); I d., Bloemlezing uit middelnederlandsche dichters III en Van Vrouwen ende van Minnen (1871), pass.; C. P. Serrure, in Vad. Museum I (1855), blz. 50, 296.
