(Arabisch) betekent „mantel”. Het wordt gebruikt om de mantel aan te duiden van de profeet Mohammed.
De Abbasiedische kaliefen beschouwden het bezit en het gebruik er van als een symbool van hun theocratische waardigheid. Bij de verwoesting van Bagdad door de Mongolen (1258) ging de boerda verloren, maar toch gaven de kaliefen van Egypte nog voor, die te bezitten. De Turkse historische traditie wil, dat Selim I, die in 1517 Egypte veroverde, bij die gelegenheid de profetenmantel ten geschenke zou nebben gekregen. In ieder geval werd in latere tijd in de harem van het sultanspaleis te Constantinopel deze relikwie, genaamd niet „boerda”, maar chirka-i sjerîf, bewaard en bij bepaalde gelegenheden vereerd.
Al-Boerda is ook de naam van een door de Mohammedanen hooggeschat lofdicht op de Profeet, dat tussen 1294 en 1296 in Egypte vervaardigd is door Aboe Abdallâh Mohammed al-Boesiri, en door Rosenzweig in het Duits vertaald is onder de titel Funkelnde Wandelsterne zum Lobe des Besten der Geschöpfe (Wenen 1824); ook Engelse en Franse vertalingen bestaan. Het gedicht dankt de naam boerda aan de legende, dat de Profeet de dichter zijn mantel toegeworpen heeft in een droom.
