is een gemeente in BelgischLimburg, aan het Albertkanaal, op vlakke zandbodem (703 ha); kolenmijnen, landbouw. Inw. (1945) 3268.
Belgo-Romeinse vondsten. In de middeleeuwen hing Beringen af van de abdij van Gorbie; in de 13de eeuw kreeg het stadsrecht. In 1467 (Karei de Stoute), 1584, 1648, 1914 werd het door oorlog of branden getroffen. De Gothische kerk, uit de 16de eeuw, is inwendig in Renaissancestijl versierd.Het plaatsje verwierf bijzondere bekendheid in Wereldoorlog II. Na de terugtocht der Duitsers in Frankrijk en België in Aug. en Sept. 1944 trachtten zij achter de Belgische kanalen stand te houden, om zodoende via Brabant de verbinding met Zeeland te handhaven, ten einde op deze wijze de Schelde gesloten te kunnen houden, zodat de Geallieerden dan toch niets aan de vrijwel onbeschadigde haven van Antwerpen zouden hebben. Reeds op g Sept. werden echter door de Geallieerden verscheiden bruggenhoofden over het Albertkanaal gevormd, o.a. bij Beringen, waarbij de Koninklijke Brigade „Prinses Irene” een zeer belangrijke succesvolle rol speelde.
Lit.: Van Gansen, Coup d’ceil historique sur B. (Hasselt 1871).
