Hongaars communist (Szilagycseh, Zevenburgen, 1886 - 1938(7)), eerst ambtenaar bij een arbeidersverzekeringskas in Klausenburg en socialistisch journalist, geraakte in Wereldoorlog I in Russische gevangenschap en werd in Tomsk geïnterneerd. Na de Febr.-revolutie van 1917 werd hij lid van het bestuur der plaatselij ke afdeling van de bolsjewistische partij.
In Nov. 1918 in Hongarije terug, organiseerde hij de communistische partij, werd in Febr. 1919 weer gevangengezet, maar zag kans om met de leiders der sociaal-democratische partij een bondgenootschap ter voorbereiding ener radenrevolutie te sluiten. 21 Mrt 1919 vrijgelaten, riep hij in Boedapest de radenrepubliek uit (z Hongarije), waarin hij als volkscommissaris van Buitenlandse Zaken de leidende figuur werd. In Apr. riep hij de rode oorlog tegen de interventie van Tsjechen en Roemenen uit, maar toen, 1 Aug. 1919, zijn regering en republiek door de samenwerking van buitenlandse interventie en binnenlandse reactie ten val werden gebracht, nam hij de wijk naar Wenen, waar hij geïnterneerd werd. Op voorspraak der Sovjet-regering vrijgelaten, begaf hij zich in 1920 naar Rusland, waar hij aan de burgeroorlog deelnam en regeringscommissaris in de Krim werd. In 1928 bevond hij zich opnieuw te Wenen, werd weer gearresteerd en weer vrijgelaten. Tot ca 1934 bekleedde hij een functie bij de Komintern. In 1937 was hij uit het Russische openbare leven verdwenen. Volgens een medegevangene moet hij als slachtoffer van de zuivering van die jaren in 1938 zijn terechtgesteld.Lit.: G. Herczeg, B. K. (Berlin 1928); A. v. Kaas en F. v. Lazarovics, Der Bolschewismus in Ungarn (1930).
