zijn grafische voorstellingen, die statistische gegevens met behulp van symbolen uitbeelden in plaats van met lijnen of staven. Vereenvoudigde tekens, voorstellende bijv. mensen, beroepen, huizen, schepen, enz., vormen de grondslag voor beeldgrafieken.
De onderlinge verhoudingen worden hierbij niet door verschillen in hoogte of omvang der figuren tot uitdrukking gebracht, maar door elk teken een bepaalde hoeveelheid, gewicht of maat te doen vertegenwoordigen, waarbij grotere hoeveelheden, gewichten of maten door een evenredig groter aantal symbolen in beeld worden gebracht (isotypemethode). Door een overzichtelijke groepering, welke het als het ware mogelijk maakt deze aantallen in één oogopslag te overzien en te tellen, worden de gegevens duidelijk in hun juiste verhoudingen, ook voor den leek begrijpelijk, met een minimum aan begeleidende tekst, voorgesteld. Hiertoe draagt in het bijzonder bij het gebruik van de telkens terugkerende genormaliseerde symbolen.De schematisering der tekens samen met de weldoordachte beperking tot het essentiële van het onderwerp, heeft aan de beeldstatistiek haar karakteristieke vorm gegeven, die door de op visuele basis berustende paedagogische methode bij uitstek geschikt is voor het doel: voorlichting op een doeltreffende en boeiende wijze, voor een brede kring van belangstellenden, voor elk gebied van het maatschappelijk leven. De beeldstatistieken zijn het eerst ontwikkeld en in systeem gebracht door het „Gesellschafts- und Wirtschaftsmuseum” te Wenen; zij hebben door de „International Foundation for Visual Education” haar algemene verbreiding gevonden. Aan deze beeldstatistieken is de naam van wijlen dr Otto Neurath onverbrekelijk verbonden; zijn werk in dit opzicht wordt in Engeland voortgezet door zijn weduwe, als leidster van het Isotype Institute te Oxford en in Nederland door de Ned. Stichting voor Statistiek te ’s-Gravenhage. Voor voorbeelden van beeldstatistieken z o.a. bevolkingsstatistiek.
G. GOUDSWAARD
