aan het Arabisch ontleende Spaanse benaming in de architectuur-ornamentiek, zijn vierkante platen van gebrand leem, met tinglazuur bestreken, die vooral dienen tot bekleding van muren en vloeren. Deze techniek is door de Islam uit het Oosten in Spanje ingevoerd.
De naam is een afleiding van het Arabisch-Perzische woord laziward, dat blauw betekent, omdat de oorspronkelijke kleur dezer tegels donker, glanzig azuurblauw was. Later werden zij ook in andere kleuren geleverd en als mozaïek in geometrische figuren samengevoegd, of ook wel met arabesken beschilderd (z Mohammedaanse kunst).Na de val van het rijk van Granada werd de vervaardiging van azulejos in Spanje nog tot in de 16de en 17de eeuw voortgezet en vele kerken en gebouwen op het Pyrenese schiereiland, uit die tijd afkomstig, zijn er mede versierd.
PROF. DR J. H. KRAMERS.
