is een stad in de Italiaanse provincie Alessandria, bij de monding der Borbare in de Tanaro aan de spoorweg Alessandria-Turijn. Zij telt (1946) 52 126 inw.
De stad is de zetel van een bisschop, bezit een oud slot, een Gothische kathedraal uit 1348 en vele paleizen. In Asti wordt handel gedreven in zijde, wollen stoffen, leder, hoeden en truffels; twee druk bezochte jaarmarkten worden er gehouden. Zij is de geboorteplaats van den treurspeldichter Alfieri, in 1862 verrees er een gedenkteken te zijner ere. In haar omtrek verbouwt men een voortreffelijke muskaatwijn (Asti spumante).In de dagen der Romeinen droeg zij de naam van Asta Pompeja. In de middeleeuwen was zij een geldcentrum (Lombarden!) en een der voornaamste republieken van Opper-Italië, bekend door haar honderd torens, waarvan nog dertig aanwezig zijn. In 1155 werd zij door keizer Frederik I in as gelegd. In 1313 werd zij de hoofdstad van een district, dat door keizer Hendrik VII als graafschap aan de graven van Savoye werd geschonken. Na de vrede van Cambrai (1529) viel zij in handen van Karel V en deze gaf haar in 1530 ten geschenke aan zijn tante Beatrice van Savoye. Onderscheiden prinsen uit het Huis van Savoye droegen de titel graaf van Asti. In de middeleeuwen was de stad van vestingwerken voorzien, doch deze zijn thans verdwenen. In Oct. 1745 werd Asti door de Fransen bestormd.
Lit.: Grassi, Storia della città d’Asti, 2 vol. (1890).
