Earl of, Engels admiraal (1647-14 Apr. 1716), trad in 1663 in dienst en streed tegen de Nederlanders in de tweede en derde Engelse oorlog. Als kapitein ter zee streed hij van 1680-1683 in de Middellandse Zee tegen de Barbarijse zeerovers.
Hij was een goed zeeman en een vurig royalist; Jacobus II benoemde hem dan ook in 1684 tot schout-bij-nacht en master of the robes. In de daarop volgende religiestrijd koos hij echter partij tegen de koning en hij opende geheime onderhandelingen met de agenten van Willem III. In de revolutie van 1688 speelde hij een belangrijke rol en werd na het welslagen daarvan First Lord of the Admiralty en tevens admiraal van de vloot. In 1690 werd de Engels-Nederlandse vloot onder zijn opperbevel door de Franse onder Tourville bij Beachy-Head verslagen door zijn aarzelende houding. Dit veroorzaakte grote verbittering onder de Nederlandse zee-officieren, die de spits hadden moeten afbijten en die slechts door de uitmuntende tactiek van Cornelis Evertsen van een totale nederlaag waren gered. Torrington werd voor de krijgsraad gebracht, doch vrijgesproken, niettegenstaande de felle aanklachten van de Nederlandse officieren.PROF. DR T. H. MILO
Lit.: W. Laird Clowes, Thé Royal Navy, Vol. II (1898); J. C. M. Warnsinck, De vloot van de Koning-Stadhouder (1934).
