(Middelperzische vorm van de naam Artaxerxes of Artachsjathra) was de naam van den stichter van het Middelperzische Rijk der Sassanieden in 226 n. Chr.
Bij de Perzen heet hij Ardasjir Papakan, naar zijn vader of aangenomen vader Papak, maar de door hem gestichte dynastie der Sassanieden heet naar Sas(s)an, die een voorvader van hem zou zijn geweest. Hij schijnt oorspronkelijk te hebben geregeerd in de Provincie Pars (Persis) en omstreeks 224 te zijn opgestaan tegen den laatsten Parthischen opperkoning (koning der koningen) Artabanus, dien hij doodde om in 226 zichzelf tot koning der koningen te doen erkennen. Zijn opstand moet een Perzisch-nationaal karakter hebben gedragen. De poging om Mesopotamië, Armenië en Cappadocië te veroveren, leidde in 231 tot een oorlog met Rome, waarin Ardasjir keizer Alexander Severus wel dwong tot een terugtocht achter de Euphraat, maar zelf ook te zeer verzwakt was om zijn veroveringen voort te zetten (233), zodat hij zijn leger afdankte en zich rustig hield tot aan zijn dood, die in 240 of 241 plaats had. Een Middelperzisch werk beschrijft de legendarische daden van Ardasjir Papakan en deze legendarische biografie is ook in het „Koningsboek” van Firdausi opgenomen.Lit.: Arthur Christensen, L’Iran sous les Sassanides (Kobnhavn 1944) ; Idem, Les gestes des rois dans les traditions de l’Iran antique (Paris 1936).
