Winkler Prins Encyclopedie

E. de Bruyne, G.B.J. Hiltermann en H.R. Hoetink (1947)

Gepubliceerd op 17-06-2022

Algeciras

betekenis & definitie

een stad in de Spaanse provincie Cadiz in Andalusië met ruim 19 000 inw., gelegen op de westelijke oever van de halfronde golf van Algeciras of golf van Gibraltar, heeft een goede haven. In de nabijheid van de stad een Moorse aquaduct.

Bij Algeciras landden in 711 de Arabieren, op wie de stad eerst in 1344, na een beleg van 20 maanden, door Alfonsus XI van Castilië werd heroverd. In 1801 werd hier de Engelse vloot door de Franse verslagen, terwijl zij zes dagen later (12 Juli) op haar beurt een overwinning op de Frans-Spaanse vloot behaalde.Conferentie van Algeciras

(16 Jan. - 17 Apr. 1906) was een bijeenkomst van gezanten der mogendheden, die belang hadden bij Marokko, ter oplossing van het Frans-Duitse geschil. Deelnemers waren, behalve Marokko zelf: Frankrijk, Engeland, Duitsland, Oostenrijk, Italië, Rusland, de V.S., Spanje, Portugal, Nederland, België en Zweden. De conferentie werd op verzoek van Duitsland belegd, omdat de regering van het Rijk de eenzijdige afspraken tussen Frankrijk en Engeland van 4 Apr. 1904 (z Entente Cordiale) niet erkende. Het bereikte inderdaad, dat de souvereiniteit van den Sjerif, de onschendbaarheid van zijn land en de open-deur-politiek voor alle mogendheden werden erkend. Het belangrijkste was echter, dat aan Frankrijk als buurland werd toegestaan de organisatie van een politiemacht in Marokko, alsmede die van een staatsbank, ter hand te nemen. Spanje kreeg hetzelfde politierecht in Noord-Marokko. De oorzaak van Duitslands diplomatieke nederlaag was, dat het alleen bleek te staan op de Conferentie. Het werd slechts gesteund door Oostenrijk-Hongarije. Italië had reeds in 1902 met Frankrijk een overeenkomst gesloten, waarbij het de speciale rechten der Fransen in het Sjerifijnse rijk had erkend, tegen erkenning van soortgelijke rechten van Italië in Tripolitanië. De algemeen-historische betekenis der Conferentie was, dat de poging om de Frans-Engelse entente te breken was mislukt, terwijl Rusland en Italië voor het eerst met Frankrijk en Engeland hadden saamgewerkt tegen Duitsland en Oostenrijk.

Lit.: A. Tardieu, La conférence d’ Algésiras (1907); An.d e r so n, The fïrst Moroccan crisis (1904).

< >