Grieks woord, dat wedstrijd betekent. Wedstrijden werden door de Grieken sedert de oudste tijden en bij de meest verschillende gelegenheden (vooral ook bij begrafenissen als lijkspelen, en op school) gehouden, in het bijzonder wedstrijden of spelen bij godsdienstige, veelal door de staat ingestelde, feesten.
De belangrijkste hiervan waren: de Olympische (te Olympia in Elis), alle vier jaren gehouden en als algemeen-Griekse bijeenkomsten van het meeste gewicht, de Pythische (in Delphi), de Isthmische (in Korinthe) en de Nemeïsche (in Argolis). Feestgezanten werden door de andere steden naar deze spelen gezonden.Reeds de Ouden onderscheidden drie soorten:
a. gymnische (wedloop, worstelen, boksen, springen, speerwerpen, discuswerpen; het pankration was een verbinding van boksen en worstelen, het pentathlon van hardloop, sprong, speer, discus en worstelen; ook fakkelloop en zwaardgevecht, behoren hiertoe);
b. hippische (voornamelijk wagenrennen);
c. musische (voordracht van dichtkunst en proza; muziek, zang en dans).
De wedstrijden werden gehouden op daarvoor bestemde terreinen onder toezicht van agonotheten (kamprechters), die voor de goede orde en handhaving der regels zorgden. De overwinnaars kregen óf kransen (in Olympia van een olijftak, in Delphi van laurier, in Nemea en Korinthe van klimop) óf (in oudere tijd en ook wel bij feesten van mindere rang) geschenken. Bovendien werden zij door hun vaderstad gevierd met ererechten, standbeelden en geld en met een ware triomftocht ontvangen. Bij deze optochten werden door een koor lofliederen gezongen ter ere van den overwinnaar, zijn geslacht en vaderstad, en de goden van de stad (z Pindarus). Sedert Alexander den Grote verbreidden de wedstrijden zich over alle landen, waar de Griekse beschaving doordrong. Beoefening van sport en kunst werd al meer een beroep, zodat men zelfs verenigingen van rondreizende athleten en kunstenaars heeft opgericht.
PROF. DR B. A. VAN GRONINGEN
Lit.: Reisch-Meier, in: Pauly-Wissowa, Real-Encycl. der klass. Altertumswissensch., I, kol. 836 vlg.; B. Saglio, art. Certamina, in: Daremberg et Saglio, Dict. Antiquit. I, 1080-1086; E. N. G ar diner, Greek athletic sports and festivals (1919).
