(geb. 779 in Spanje), was een aartsbisschop van Lyon (814 - 6 Juni 840). Hij speelde een belangrijke rol in de staatkundige geschiedenis van zijn tijd; zo nam hij de partij op voor de zonen van Lodewijk den Vrome in de strijd tegen hun vader (zie zijn Apologeticus pro filiis Ludovici Pii, Mon.
Germ. Hist., Script. XV, pp. 274-279). Lodewijk de Vrome zette hem daarop af, maar herstelde hem later. Hij is vooral als schrijver van belang, omdat zijn werken geheel staan buiten het kader van zijn tijd. Hij verzette zich tegen allerlei misbruiken en bijgelovigheden; zo bestreed hij het godsoordeel met vuur en water, het heksengeloof, het duel, de beeldenverering in de zin van aanbidding der heiligen, niet uiteen wetenschappelijk, maar uit een godsdienstig-zedelijk motief. In zijn wetenschappelijke geschriften was hij strikt rechtgelovig. Te Lyon werd Agobard een tijdlang als heilige vereerd.Bibl.: A.’s werken in: Migne, Patrologia latina, t. CIV, 9-352; A.’s brieven: Monumenta Germ. hist., Epistulae, V, p. 150 vlg.
Lit.: E. Debroise, in: Dict. d’archéol. chrét. et de liturgie, I, 1, kol. 971-979; L. Rosier, Agobard de Lyon (1891); P. Klap, Agobard van Lyon (diss., Leiden 1896); R. Foos, Leben und Schriften Agobards, Erzbischof von Lyon (1897).
