„zwaar brons of geld” (Lat. aes — erts, in het bijzonder kopererts) is de naam voor de oudste klasse van Romeinse geldstukken. Hieronder begrijpt men: aes rude, „ruw brons”, vormloze stukjes brons, die afgewogen en als ongemunt geld gebruikt werden; aes signatum, „gemerkt brons”, rechthoekige bronzen baren van bepaald gewicht en met eenvoudige voorstellingen versierd; het eigenlijke aesgrave: zware ronde munten, gewoonlijk voorzien van een merk, dat het gewicht aangaf.
Al deze stukken werden gegoten, alleen van de jongste reeksen van het eigenlijke aes grave werden de kleine stukken geslagen. (Voor gewicht en indeling z as).Het aes grave komt voor in Rome zelf en elders in Midden-Italië, in welke gebieden het volgens verschillende gewichtstelsels en met verschillende muntbeelden werd uitgegeven. De datering is niet geheel zeker; vermoedelijk zijn de oudste series in het begin van de 3de eeuw gegoten. Het aes signatum is niet ouder dan het eigenlijke aes grave, en ook het aes rude werd nog lange tijd naast de bronzen munt gebruikt.
Lit.: H. Mattingly, in Journal of Roman Studies, 1929, blz. 19 vlg.
