(Abbon de Fleury), Frans grammaticus, dialecticus en wiskundige (Orleans tussen 945 en 950 - La Réole 1004), werd na studiereizen naar de Franse en Engelse universiteiten abt van het klooster van Fleury; schreef tal van wetenschappelijke en theologische verhandelingen, o.a. een monumentale biografie van den H. Edmund.
Toen de rechten van zijn klooster door bisschop Arnulfus van Orleans belaagd werden, werd hij op St. Maartensdag te Tours door diens aanhangers overvallen en gewond ; hij belegde daarop een synode te St. Denis, welke zijn tegenstanders excommuniceerde. De koning van Frankrijk, Robert de Vrome, door paus Gregorius V wegens een voorgenomen huwelijk met interdict bedreigd, zond hem in speciale missie naar Rome, alwaar hij evenwel voor den paus en tegen den koning partij koos. Op een reis naar Gascogne, waar hij het klooster van St. Réole tot de gehoorzaamheid aan het moederklooster van Fleury wilde terugbrengen, werd hij dodelijk gewond en stierf aldaar (1004).Lit.: Ch. Pfister, Etudes sur le règne de Robert le Pieuy (1885), Cuissard-Gaucheron, L’Ecole de Fleury-sur-Loire à la fin du 10e siècle, in: Mémoires de la société archéol. de l’Orléanais, XIV (Orléans 1875); M. Manitius, Gesch. der latein. Lit. des Mittelalters, II, pp. 664-672 (1923), met bibl.
