was een koning van Oost-Anglië (855-870), nopens wiens leven en dood weinig met zekerheid bekend is. Bij de grote Deense invasie van Engeland in 870, moet hij door Ivar en zijn Wikingen zijn gevangengenomen en ter dood gebracht.
Volgens een late traditie zou Edmund geweigerd hebben het Christendom af te zweren, waarop hij aan een boom werd gebonden en met pijlen doorboord. Later is hij gecanoniseerd (feestdag: 20 Nov.). Zijn lijk werd overgebracht naar de koninklijke verblijfplaats te Bedricsworth die te zijner ere werd herdoopt in St Edmund’s Burgh.Lit.: M. L. R. Beaven, King E. I and the Danes of Yorkshire (Engl. hist. rev. XXXIII, 1918, p. 1 e.v.); F. Hervey, The history of king E. the Martyr (1929); A. Goodwin, The abbey of St. Edmundsbury (1931).
